‘ඉන්න හිතෙන රටක්’ යනු මීට කලකට පෙර ඉමහත් සමාජ අවධානයක් දිනාගත් දේශපාලනික සටන් පාඨයකි. එමඟින් කියවුණේ ශ්‍රී ලාංකේය ජන සමාජය තුළ ජීවත් වීමට අදාළ වටපිටාව නැති හෙයින් ජීවත් වීම සඳහා වඩාත් සුවදායක පරිසරයක් නිර්මාණය කිරීමට කටයුතු කරන බවයි. ජනතාවට හුස්ම ගත නොහැකි තරමට ණය කන්දකින් රට වෙළා තිබූ යුගයක ණය බරින් ජනතාව පෙළෙන සංවර්ධනයක් වෙනුවට ආදායම් උපයන සංවර්ධන ක්‍රියාවලියක් ඇති කිරීම එහි අරමුණ වූ අතර, ඒ වැඩසටහනේ තේමාව වූයේ ‘ඉන්න හිතෙන රටක්’ යන්නයි.
එහෙත් එකී ආණ්ඩුවේ පාලන කාල සීමාව තුළ ‘ඉන්න හි‍ෙතන රටක්’ වෙනුවට ‘යන්න හිතෙන රටක්’ නිර්මාණය වී තිබීම දෛවයේ සරදමක් බඳු විය. ඒ කාල සීමාවේදී ජීවත් වීම සඳහා අවශ්‍ය අවම පරිසරයවත් නිර්මාණය නොවුණු අතර, විදුලිය කප්පාදු කිරීම, බඩු මිල ඉහළ යෑම, අත්‍යවශ්‍ය භාණ්ඩ හිඟ වීම, තෙල් පෝලිම්, ගෑස් පෝලිම් පමණක් නොව අවසානයේ පාස්පෝට් පෝලිම් ද නිර්මාණය කරමින් ජනතාව දරුණු අරගලකාරී ස්වරූපයකට කැඳවමින් එකී ඉන්න හිතෙන රටේ දේශපාලන ව්‍යාපෘතිය හමාර විය.
ඉන්පසු පැවති මැතිවරණවලදී ජනතාව ජීවත් වීමට වඩාත් සුවදායක පරිසරයක් නිර්මාණය කිරීම සඳහා දූෂණයෙන් හා භීෂණයෙන් තොර, ගසාකෑම්වලින් තොර පාලනයක් සඳහා ඡන්දය පාවිච්චි කළහ.
දැන් අප ඉදිරියේ පවතින්නේ එකී පාලනයේ ක්‍රියාත්මක මූලික කාලසීමාවයි.
වෙරිටේ රිසර්ච් ආයතනය විසින් පසුගියදා කරන ලද සමීක්ෂණයකදී කියවී තිබුණේ මෙරට ආර්ථික ක්‍රියාවලිය හා සමස්ත පාලන ක්‍රමවේදය පිළිබඳ ජනතා අනුමැතිය ඉහළ ගොස් ඇති බවයි. එහිදී රටේ ආර්ථික තත්ත්වය, ආර්ථිකයේ ඉදිරි දැක්ම, රට ගැන ජනතාවගේ තෘප්තිය, ආණ්ඩුව ගැන ජනතා අනුමැතිය යනාදී කරුණු පිළිබඳ මැන බැලීම් සිදු කර තිබූ අතර, එය සාපේක්ෂ ප්‍රගතියක් අත්පත් කර කරගෙන ඇති බව එකී සමීක්ෂණය මඟින් හෙළිදරව් විය.
මේ සමීක්ෂණයෙන් කියවී තිබුණේ මෙරට උද්ධමනය සහ ජාතික පාරිභෝගික මිල දර්ශකය සියයට ඍණ හතරක් දක්වා අඩු වී ඇති බවයි. ආර්ථික විද්‍යාත්මක ඉගැන්වීම්වලට අනුව එය යහපත් තත්ත්වයකි. උද්ධමනය යනු අඛණ්ඩ සහ නිරන්තර සාමාන්‍ය මිල ඉහළයෑමක් ලෙස නිර්වචනය කළ හැකි ය. යම්කිසි කාල පරිච්ඡේදයක් තුළ ආර්ථිකයේ භාණ්ඩ හා සේවාවල සාමාන්‍ය මිල මට්ටමේ අඛණ්ඩ වර්ධනය, උද්ධමනය ලෙස හැඳින්වේ. තාවකාලික ලෙස භාණ්ඩ හා සේවා මිල ඉහළයෑම උද්ධමනය ලෙස සලකනු ලබන්නේ නැත. ඉතා සරලව කිවහොත්: ජනතාවට දරාගත හැකි මට්ටමට භාණ්ඩ හා සේවා මිල පැවති බව එහි අදහසයි.
දුර්වල තත්ත්වයක පවතින රාජ්‍ය ආර්ථිකය සුබදායක මට්ටමකට ගෙන ආ හැකි බවට වන ජනතාවගේ බලාපොරොත්තුවේ සීමාව ද යම් මට්ටමකට ඉහළ ගොස් ඇති බව මේ සමීක්ෂණය මඟින් තහවුරු වී ඇත. සමස්ත ක්‍රම පද්ධතියේ වෙනසක් තුළ ඇති කරගතහැකි ආර්ථිකමය, සමාජීය හා දේශපාලනික වෙනස්කම් පිළිබඳ ජනතා කැපකිරීම පිළිබඳ ආකල්පමය වෙනස ඇති කර ගැනීමත් අවශ්‍ය වී තිබේ. ආණ්ඩුව මුහුණ දී සිටින්නේ එකී සමාජීය වෙනස පිළිබඳ ජනතාව දැනුම්වත් කරවීම පිළිබඳ සන්නිවේදන ගැටලුවටයි.
සමීක්ෂණ මඟින් හෙළිදරව් වන ජනතා මතය ප්‍රායෝගිකව මහ පොළොවේ පිළිබිඹු වන යථාර්ථයක් දක්වා රැගෙන යෑම දුෂ්කර නමුත්, කළ යුතුම වන සමාජ අභියෝගය මේ මොහොතේ සමාජය හමුවේ පවතියි.
සමීක්ෂණයකින් මැන බලන්නේ ජනතා මතයයි. “ප්‍රජාවක ක්‍රියාකාරකම් හා ඒවා නිර්මාණය වී ඇති ආකාරය පිළිබඳ සමාජ විද්‍යාත්මක ආකල්ප ඔස්සේ විමසා බැලීමේදී යොදා ගන්නා ප්‍රමාණාත්මක දත්ත එකතු කිරීමේ ක්‍රියාවලිය සමීක්ෂණයයි.” මාක් ඒබ්‍රහම් නමැති සමාජ විද්‍යා පර්යේෂකයා එලෙස සඳහන් කොට තිබේ. වෙරිටේ රිසර්ච් ආයතනය කර ඇත්තේ ද වර්තමානයේ සමාජය, දේශපාලනික තත්ත්වය පිළිබඳ ජනතා මතය විමසා බැලීමේ ක්‍රියාවලියකි.
නොනවතින තොරතුරු ප්‍රවාහයක ගිලී සිටින නූතන ජන සමාජයේ ජනමතය ඉතා කුඩා, සරල සිදුවීම්වලින් චලනය විය හැකි ය. එවැනි අවස්ථාවලදී ඔවුනට සත්‍යය හා මිථ්‍යාව වෙන් කර ගැනීමට අදාළ දේශපාලනික සබුද්ධිකභාවය නැති වී ගොස්, හැඟුම්බර, සංවේදී ජන මනසකින් යුතුව තීන්දු තීරණ ගන්නා තත්ත්වයකට පත් විය හැකි ය. පසුගිය දිනවල ඇතිවූ සංකීර්ණ සමාජ, දේශපාලනික කාරණාවලදී සංචලනය වූ ජන මනසක් නිර්මාණය වීමට ප්‍රධානතම හේතුව ද එයයි. සමාජය තුළ සිදුවූ නොවැළැක්විය හැකි සිදුවීම් ද, ආණ්ඩුවේ යම් යම් පාර්ශ්වවල අනපේක්ෂිත වූ ක්‍රියාකාරකම් ද, පරස්පරවිරෝධි ප්‍රකාශ සහ සිදුවීම් ද ඊට බලපෑ බව අපගේ හැඟීමයි. කෙසේ නමුත් සමාජ වෙනසක් ඉල්ලා සිටි බහුතර ජන සමාජයේ ජනතාවගේ ජන මනස තවමත් බලාපොරොත්තුසහගතව ඇති බව අපගේ විශ්වාසයයි.
එබැවින් ජනතාවගෙන් සත්‍යය වසන් නොකොට, ඇත්ත ඇති සැටියෙන් ජනතාව හමුවේ ප්‍රකාශ කිරීමෙන් ජනතා විශ්වාසය තවත් දිනාගත හැකි වනු ඇත. එය සමීක්ෂණවලින් හඳුනා ගන්නවාට වඩා ජනතා හැසිරීම්වලින්, සිතුම් පැතුම්වලින් හඳුනා ගතහැකි බව අපි යළිදු සිහිපත් කොට තබමු. විනයගරුක රටක් නිර්මාණය කර ගැනීම සඳහා ‘පොහොසත් රටක් ලස්සන ජීවිතයක්’ නිර්මාණය කිරීමේ බලාපොරොත්තුව තවමත් ජනතාව තුළ ස්ථිරව වඩා බලාපොරොත්තුසහගතව පවතින බව ඉහත සමීක්ෂණය පෙන්වා දී ඇත. එහෙයින් මේ ජන මතය හා ජන මනස හොඳින් කියවා ගැනීම ආණ්ඩු පක්ෂයට මෙන්ම විපක්ෂයට ද අතිශය වැදගත් වනු ඇත. ඉතා ඉක්මනින් රට භාර ගැනීමට කලබල වී සිටින විපක්ෂය ද මෙකී ජන මනස හොඳින් කියවාගත යුතු ය.
‘ඉන්න හි‍ෙතන රටක්’ වෙනුවට ‘යන්න හිතෙන රටක්’ නිර්මාණය කළ අතීත සමාජ, දේශපාලනික තත්ත්ව පිළිබඳ ජනතාවට තවමත් මතක ය. මේ රටේ බහුතර ජනතාවට මේ රට හැර, යෑමට වෙනත් රටක් නැත. එනිසා මේ රට යහපත් සමාජ දිශානතියක් කරා යොමු කරවා ගැනීමේ වගකීම අප සියලු දෙනා සතු ය.
ඉහත සමීක්ෂණ ප්‍රතිඵලය ද, ඒ සමීක්ෂණයට සහභාගි නොවූ පොදු ජනතා ජන මනස ද මේ කාරණය තවදුරටත් සනාථ කරවයි.
සැබවින්ම අපි තවදුරටත් බලාපොරොත්තුසහගතව බලා සිටිමු.
