ශ්‍රී ජයවර්ධනපුර කෝට්ටේ පිහිටි පාර්ලිමේන්තුවේ මන්ත්‍රී භෝජනාගාරයේ ආහාර වියදම් ලැයිස්තුව සම්බන්ධයෙන් පසුගියදා දැඩි කතාබහක් ඇතිවිය.
ඊට හේතුව පාර්ලිමේන්තු ගෘහකාරක සභාව විසින් එහි ආහාර මිල ගණන් ඉහළ දැමීමය. මෙය ඉතා දීර්ඝ කාලයක් තිස්සේ කතාබහ වෙමින් තිබුණ නමුත්, ක්‍රියාත්මක නොවූ කාරණයකි.
මෙහි දී, මෙතෙක් රුපියල් 100ට පැවති උදේ ආහාර වේල රුපියල් 600 දක්වාත්, රුපියල් 300ට පැවති දිවා ආහාර වේල රුපියල් 1200 දක්වාත්, රුපියල් 50ට පැවති තේ එක රුපියල් 200 දක්වාත්, දවසේ කෑම ගාස්තුව රුපියල් 2000 දක්වාත් නංවා තිබිණි.
රටේ ජනතාව කෑමට රතු හාල් හොයද්දී, ආහාර වේල සකසා ගැනීමට පොල් හොයද්දී ගනු ලැබූ මේ තීරණය අතිශයින් වැදගත් ය. මෙපමණ කාලයක් පාර්ලිමේන්තුව තුළ ඉතා අඩු මුදලකට තරු පහේ හෝටලවල ආහාර භුක්ති විඳි මන්ත්‍රී ප්‍රජාව හඳුනා ගැනීමට ද එය කදිම සාක්ෂියක් විය.
එතෙක් රුපියල් 100කට සැපයූ උදේ ආහාර වේලට රතු බත්, පොල් සම්බෝල, පරිප්පු, මාළු හෝ කුකුළු මස් කරියක් අන්තර්ගත වූ අතර, ඒ වෙනුවට පිට්ටු, ඉඳිආප්ප, කිරිබත් හෝ පාන් යන වර්ගවලින් එකක් ඇණවුම් කළ හැකි විය. මේ සඳහා අය කරනු ලැබුවේ රුපියල් 100ක මුදලක් පමණි. එය පොදු ජනතාවට පෙට්ටි කඩයකින් වඩේ එකක් කා, ප්ලේන්ටියක් බීමටවත් ප්‍රමාණවත් නොවන මුදලකි.
රුපියල් 300කට දුන් දිවා ආහාර වේලට රතු බත්, සුදු බත්, ෆ්‍රයිඩ් රයිස්, කුකුළු මස් කරියක්, මාළු, බිත්තර, ඉස්සන් කරියක්, ව්‍යංජන 6ක්, සලාද වර්ග 5ක් සහ සුප් වර්ග 2ක් අන්තර්ගත විය. එයින් ද නොනැවතී අතුරුපස ලෙස පලතුරු වර්ග 3ක්, යෝගට්, ක්‍රීම් කැරමල් පුඩින්, සහ සව් ආශ්‍රිත අතුරුපසක් ගත හැකිව තිබිණි. මේ මෙනු කාඩ්පත කියවාගෙන යද්දී එය තරු පහේ හෝටලයක ප්‍රියසාදයක් යැයි හිතෙන තරමට මිල අධික වුවත්, මෙතෙක් එයට අය කර තිබුණේ රුපියල් 300ක මුදලක් පමණි.
මීට අමතරව, පාර්ලිමේන්තු භෝජනාගාරය මඟින් මන්ත්‍රීවරුන්ට සපයනු ලබන සවස තේ සඳහා වන ආහාර වට්ටෝරුවට කෙටි ආහාර වර්ග 5ක්, කොත්තු, කෙසෙල්, තේ, කිරි තේ, කෝපි යන වර්ගවලින් එකක් ගත හැකිව තිබිණි. ඒ රුපියල් 50ක මුදලකට ය.
මේ ගණන් මිනුම් කියවාගෙන යද්දී පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරයකු වීම ‘ආතල් වැඩක්, යැයි නොසිතෙන්නේ කාට ද? මෙතරම් අඩු මුදලකට කා බී, තම හිතවතුන්ට ද සංග්‍රහ කිරීමට ලැබීම කොතරම් නම් ආශ්චර්යයක් ද?
මෙවැනි ආහාර වට්ටෝරුවක් කා බී, ජොලියට මෙන් කතා සාප්පුව පවත්වා එළියට පැමිණි බොහෝ මන්ත්‍රීවරුන්ගෙන් රටට ඇති වූ සුගතිය කුමක් ද? තෙල් මන්ද මෝරන මෙකී ආහාර ලැයිස්තුව පාර්ලිමේන්තු වරප්‍රසාදයක් ලෙස සලකා, මෙතරම් අඩු මුදලකට, මෙපමණ කලක් ඔවුන්ට සපයා තිබිණි.
වර්තමානයේ එය යම් පමණකින් සාධාරණ මට්ටමකට මිල නියම කළ බවක් හැඟේ. එහෙත් මේ එම ආහාරවල සැබෑ වටිනාකම් යැයි අපි නොසිතමු. කෙසේ වෙතත්, රජය විසින් ගනු ලැබූ මෙකී පියවර ධනාත්මක එකක් බව අපි කල්පනා කරමු.
පාර්ලිමේන්තුවේ ආහාරපාන හා ගෘහපාලන දෙපාර්තමේන්තුව තරු පන්තියේ හෝටලයක් විසින් පවත්වාගෙන යනු ලබන්නකි. තරු පන්තියේ හෝටලයක සපයන ආහාරවලට අය කරන මිල ගණන මෙහිදී අය කරන්නේ නැත.
ඒ ආහාර සඳහා වැය වන අමතර මුදල දරන්නේ පාර්ලිමේන්තුවෙනි; නැතිනම් මහජන බදු මුදලෙනි. ඉතා සරලව කිවහොත්, රුපියල් 50ට, 100ට මෙපමණ කලක් පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරුන් මේ කැන්ටිමෙන් සැපට කා බී ඇත්තේ ජනතා බදු මුදලිනි.
ජනතාව සාගින්නෙන් පෝලිම්වල සිටිද්දී ඔවුන් කතා සාප්පු දමා, හොඳින් කා බී සන්තර්පණය වූ බවක් මෙමඟින් හැඟේ.
පාර්ලිමේන්තුවේ ආහාරපාන හා ගෘහපාලන දෙපාර්තමේන්තුව වෙනම ආහාර හා භෝජනාගාර ගෘහපාලන අධ්‍යක්ෂවරයකු යටතට ගැනෙන අතර; මුළුතැන්ගෙය, භෝජනාගාර, ගෘහපාලන හා ගිණුම් වශයෙන් ප්‍රධාන උප අංශ හතරක් යටතේ ක්‍රියාත්මක වේ.
ප්‍රධාන වශයෙන් ආහාරපාන භෝජනාගාර සේවා අංශ 12කින් සමන්විත අතර, ආපණශාලා, විධායක භෝජනාගාර, ආහාර හා සැපයුම් අංශය, ප්‍රභූ භෝජනාගාර වශයෙන් සංවිධිත වන අතර, ඉන් 5ක් දිනපතා ක්‍රියාත්මකව පවතියි. පාර්ලිමේන්තු ආරංචිමාර්ග සඳහන් කරන පරිදි මේ භෝජනාගාරයෙන් දිනකට 1000ත් 1200ත් අතර ප්‍රමාණයක් ආහාර ගනිති.
මින් ඉදිරියට පාර්ලිමේන්තු භෝජනාගාරයෙන් ආහාර ගනිද්දී ඊට අදාළ මිල ගෙවීම සිදු විය යුතු ය. මේ නව ගාස්තු ක්‍රමය පෙබරවාරි පළමුවැනිදා සිට ක්‍රියාත්මක ය. ජනතා බදු මුදලින් යැපෙන පාර්ලිමේන්තු මැති ඇමැතිවරුන් තවත් මෙවැනි අඩු මුදලට වරප්‍රසාද භුක්ති විඳ ඇත්නම්, ඒවා ද හෙළිදරවු කරනු ඇතැයි අපි අපේක්ෂා කරමු.
ශ්‍රී ලංකා පාර්ලිමේන්තුවේ වෙබ් අඩවිය සඳහන් කරන පරිදි පාර්ලිමේන්තුව පවත්වාගෙන යෑම සඳහා වසරකට රුපියල් මිලියන 3,248ක මුදලක් වැය වන අතර, එය එක් පාර්ලිමේන්තු රැස්වීමක් සඳහා වැය වන මුදල සාමාන්‍යයක් ලෙස ගත් කල රුපියල් මිලියන 32.2කි. පාර්ලිමේන්තුව සඳහා වැය කරන මුදලින් 54%ක් – එනම්: රුපියල් මිලියන 1,759ක් – ආයතනික සේවා සඳහා ද, සමස්ත මුදලින් 40%ක් පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරුන් සඳහා ද වෙන් කර ඇත.
නීති හදන තැන, නැතිනම් රට හදන තැන මැතිසබයයි. රටේ ආදර්ශ ගලා යා යුත්තේ ඉහළ සිට පහළට ය. මේ නිසා මන්ත්‍රීවරුන් යනු ජනතා බදු මුදලින් පිනට කන පිරිසක් නොවිය යුතු ය. එකී ආදර්ශය දීමට පළමු පියවර තැබීම පිළිබඳ ස්තුතිවන්ත විය යුතු ය. මින්පසු මන්ත්‍රීවරුන් ඒ ආදර්ශය දිය යුතු වනු ඇත.
රටේ උත්තරීතර ආයතනයක් වූ ව්‍යවස්ථාදායකයේ මැතිඇමැතිවරුන් ස්වකීය භෝජන භුක්ති විඳින ගරු කටයුතු භෝජනාගාරයකට ‘දියවන්නාවේ කැන්ටිම’ ලෙස සිරස්තලයක් යෙදීම පිළිබඳ කමා කරනු මැනවි! මන්ද යත්: කැන්ටිම යනු පීඩිත පන්තියේ ජනතාව වඩේ එකක් කා, ප්ලේන්ටියක් බොන තැන ය. භෝජනාගාරය වැනි තැනකට ‘කැන්ටිම’ යන්න පර්යාය පදයක් නොවන බව අපි දනිමු.
ඒ ගැන කමා කරත්වා!
