ශ්‍රී ලාංකේය දේශපාලන ඉතිහාසය උඩුයටිකුරු කරමින් ඇතිවූ සහ ජනතාව බලාපොරොත්තු වූ පුනරුදයට ඔබ අප සහයෝගය අත්‍යවශ්‍යම මොහොතයි මේ. ඒ දැන් රට අනුරගේ නොව අපට ලැබී ඇති බැවිනි. ලාංකේය පොළොවේ පය ගසා ලාංකේය නිදහස් අධ්‍යාපනයෙන් පොහොණිවී ඔහුට නොව අප වෙනුවෙන් රට ගොඩගැනීමට ඉදිරිපත් වූ ඔහුට ඔබ සහයෝගය දිය යුත්තේ කෙසේදැයි දන්නවා ද? වසර 76ක් ජරාජීර්ණ වූ මේ රට එක් රැයකින් ගොඩගත නොහැකි බව දන්නා වෘත්තිකයන්ගේ සහාය අවශ්‍ය වන්නේ රට කරවීමට හෝ උපදේශනයට නොව තම රාජකාරිය රට වෙනුවෙන් තමා ගන්නා වේතනයට යුතුකම ඉටු කිරීමක් වශයෙනි.
මෙතෙක් ශ්‍රී ලාංකේය දේශපාලකයන්ගේ ලංකාව පිළිබද තිබුණු අදහස තමයි රටේ හතර දිග්භාගයෙන්ම ආවත් නවතින්න ඕනෑ කොළඹ කියන එක. ඒ නිසා තමයි කොළඹ තියෙන සුපිරි ඉඩම්, සුපිරි ගෙවල් කොළඹම හදාගෙන පොදි ගැහිලා කොළඹට වෙලා හිටියේ. ඒ නිසාම තමයි ඔවුන්ට කොළඹ කේන්ද්‍ර කරගෙන විතරක් තීරණ ගන්න වුණේ. ඔවුන් ඉන් එහා ලෝකයක් දැක්කේ නෑ. දැක්කත් නෑ වගේ ඉන්නත් පුරුදු වුණා. හැම සැප සම්පතක්ම ළඟාකරගන්න ඡන්ද දායක අපිත් තට්ටුමාරු ක්‍රමයට ඔවුන්ට සැප දීපු එක විතරමයි කරල තියෙන්නේ කියන එක අරගලයේ තරුණයන් පෙන්නල දෙනකල්ම අපිත් ඔහේ හිටියා. දැන් තමයි රටම හරියට හිතන්න පටන් ගත්තේ. ඒක උගුරේ ලේ රහ එනකල් වත්මන් ජනාධිපති ඇතුළු කණ්ඩායම කිව්වත් මේ තරමින් හෝ ඒක අහපු පිරිසක් හිටිය එක ගැන දැන් කාටත් සතුටු වෙන්න පුළුවනි.
වත්මන් අගමැතිනියත් ජනාධිපතිවරයාත් කියන්නේ නොපෑහෙන අන්ත දෙකක ජීවත්වුණු දෙන්නෙක්. ඒ කියන්නේ කුරුඳුවත්තයි තඹුත්තේගමයි කියන්නේම මේ පුංචි රටේ වුණත් දෙකොනක තියෙන ගමකුයි නගරයකුයි. අපි සතුටුවෙන්න ඕනෑ මේ දෙකොනේ හිටිය මේ දෙන්නගෙ සමීප එකවගේ වෙච්ච අධ්‍යාපනය ගැන. දෙදෙනාම විශ්වවිද්‍යාල අධ්‍යාපනය ලැබීම නිසාම සමාන තීරණ ගන්න ඇති. විවිධත්වයක් තිබුණත් මතවාදීව දෙදෙනාටම රට එකට යන තැනට එන්න හැකිවීම රටේ මතු පරම්පරාවක ලැබීමක්, වාසනාවක්. ඒ දෙදෙනාටම අමුතුවෙන් ගසා කන්න තරම් හිඟනකමක් හෝ රටේ දේපළ හිඟාකන්න තරම් දිළිඳුකමක් නැති නිසා විවිධ අවලාද නැගූවන්ට මෙරට සවිඤාණික ඡන්ද දායකයා හරි තීරණයක මුල් පියවර අරන් තියෙනවා.
වගකීම
ආරම්භය පොරෙන්දු වූ පරිදිම ආදර්ශයන් දෙන බැවින් හා මේ රට බංකොලොත් කළේ මේ කණ්ඩායම හෝ අපි ද නොවන නිසා අපේ ඉතිරි වගකීම නිසි ලෙස ඉටුකළ යුත්තේ යළි පසුගිය යුගයේ කිසිදු ක්‍රියාපටිපාටියකට රට ගමන්නොකළ යුතු බැවිනි. පොරොන්දු එක රැයින් කළ හැක්කක් නොවන බවත් තමා ඉන්ද්‍රජාලිකයකු නොවන බවත් ජනාධිපතිවීමට පෙර අනුර කුමාර දිසානායක මහතා කියූ බව ඔබ මතක තබා ගත යුතුය.ඒ නිසා අපි යුතුකම තවම ආරම්භ කළා පමණයි යන්න පසක් කර ගත යුතුය. ඡන්දය භාවිත කිරීම පිළිබදව පරාජිත කණ්ඩායම් නඟන්නේ ලක්ෂ 57ක් ලබාගත්තත් බහුතරය අනෙක්පස සිටින බව පවසමිනි.ඒත් ඒ දේශපාලන කප්පිත්තන්ට හිතන්නටවත් බැරිබව එයින් පැහැදිලි වන්නේ අනෙක් කොටස් විවිධ කණ්ඩායම්වලට බෙදීගිය බව පිළිගැනීමටවත් අකැමැති බැවිනි. ශ්‍රී ලාංකේය දේශපාලන ඉතිහාසය උඩුයටිකුරු කරමින් ඇතිවූ සහ ජනතාව බලාපොරොත්තුවූ පුනරුදයට ඔබ අප සහයෝගය අත්‍යවශ්‍යම මොහොතයි මේ. ඒ දැන් රට අනුරගේ නොව අපට ලැබීඇති බැවිනි. ලාංකේය පොළොවේ පයගසා ලාංකේය නිදහස් අධ්‍යාපනයෙන් පොහොණිවී ඔහුට නොව අප වෙනුවෙන් රට ගොඩගැනීමට ඉදිරිපත් වූ ඔහුට ඔබ සහයෝගය දිය යුත්තේ කෙසේදැයි දන්නවා ද? වසර 76ක් ජරාජීර්ණ වූ මේ රට එක් රැයකින් ගොඩගත නොහැකි බව දන්නා වෘත්තිකයන්ගේ සහාය අවශ්‍ය වන්නේ රට කරවීමට හෝ උපදේශනයට නොව තම රාජකාරිය රට වෙනුවෙන් තමා ගන්නා වේතනයට යුතුකම ඉටු කිරීමක් වශයෙනි. මෙතෙක් ඔබ කළේ තම පඩිපත වෙනුවෙන් වෘත්තිය ඉවත්කොට ස්ට්‍රයික් කිරීම පමණි, දැන්වත් අලුත් රටක් වෙනුවෙන් ඒ කුහකකම ඉවත් කළ යුතුය.
වෙනස
මා දන්නා ආකාරයට සෞඛ්‍ය සේවයේ යෙදෙන බොහෝ දෙනෙක් මේ වෙනස බලාපොරොත්තු වූ අය වෙති. ඔවුන්ට ද පුනරුදයේ කොටස්කරුවන් වීමේ යුතුකමක් ඇත. ඕනෑම වේලාවක රෝගීන් අපහසුවේ දමා වෘත්තීය ක්‍රියාමාර්ග ගැනීමට ඔබ තවමත් ළඟ වැඩිය. කරුණාකර අපි ද මේ රට හැදීමට කොටස්කරුවන් වෙමු.
පසුගිය සමයේ මහා මාර්ගවල‍් දුම්රිය නැවතුම්පොළවල රාත්‍රිය ගත කිරීමට පවා සිදුවූ අවස්ථා ඔබ දැක ඇත. දුම්රිය වර්ජකයන් මින් මතුවට මේ රටේ සිටිය යුතු නොවේ. දුම්රිය සේවයේ තරම් දූෂිතයන් සිටි තවත් සේවයක් නොමැති තරමට සිද්ධි වාර්තා වූවා මතකයේ ඇත.
ගුරුවරුන් තරම් වෘත්තීය ක්‍රියාවල යෙදුණ පිරිසක් පසුගිය සමයේ අප දැක නොමැත. ඒ කොටස්වලින් බහුතරය නව ජනාධිපතිවරයාට ඡන්දය භාවිත කර ඇති බව පෙනේ. දයාබර ගුරුවරුනි, අපි අප රටේ අධ්‍යාපනය වෙනුවෙන් නව රජය ගන්නා සෑම උත්සාහයකටම සහාය දිය යුතු වෙමු. එකින්එක ගතහොත් විවිධ ක්ෂේත්‍රවලින් අපේක්ෂිත සහයෝගය මේ මොහොතේ රටට අවශ්‍යව ඇත. මෙතෙක් දේශපාලකයන්ගේ බියගැන්වීම්, බොරුචෝදනා ප්‍රතික්ෂේප වූ ආකාරය ජනතා ඡන්දය පෙන්වා දී ඇත.
ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය
මෙතෙක් මේ රටේ පැවතියේ පාලකයන්ගේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයකි. දැන් එළැඹී ඇත්තේ ජනතාවගේ සැබෑ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයයි.එතෙක් හා තවත් බොහෝ අණපනත් වෙනස් කර ගැනීමේදී තව ටික කලක් ජනාධිපති තනතුර තිබිය යුතුය.ඒ ජනාධිපතිවරයාගේම බලයෙන් වෙනස් කරගතයුතු අණපනත් වෙනස් කරගත යුතු බැවිනි. අප ජනතාවක් ලෙස රජයෙන් බලාපොරොත්තු වන වෙනස්කම් අතර පැහැදිලිවම ව්‍යවස්ථාවමය වශයෙන් මෙන්ම ඡන්ද ක්‍රමයේ ද වෙනස්කම් සඳහා තවදුරටත් මැතිවරණ කොමිසම වැනි කොමිෂන් සභා බලවත් කළ යුතුව ඇත.මෙතෙක් කිසිදු විශ්වාසයක් නොමැතිව දිවූ අල්ලස් කොමිසම නව ජවයකින් පණගැන්විය යුතුව ඇත. නව ජනාධිපතිවරයාට ඒ සඳහා විශ්වාසවන්ත කැබිනට් මණ්ඩලයකට නව පුරවැසියා විරුද්ධ වනු නැත. ඒ ආදර්ශයෙන් පෙන්වන ක්‍රියාවන් නිසා 225 එපා වෙනුවට ඕනෑ කියන තැනට ගැනීමට අප බලකළ යුත්තේ විදෙස් රටවල තානාපති සේවයේ මෙතෙක් පින්පඩි ගත්තවුන් යළි කැඳවීමට සිහිපත් කිරීමෙනි. එසේම තරුණ පරපුර රැකියා විරහිත බවින් පෙළෙද්දී ජනාධිපතිවරයාගේ විශ්‍රාමික නඩයක් කොමිෂන් සභා වශයෙන් පත්කර ඇති 17 සිය රාජකාරිය ඉටුකර ඇත්දැයි සොයා බැලිය යුතුය. හෝටල්වල වැඩමුළු පවත්වමින් වේතන දෙකක් ලබාගත් ඔවුන්ගේ සේවය වහාම විමර්ශනය කිරීමට බලකර සිටීම අපේ වගකීමකි.
ක්‍රියාකලාප
මෙතෙක් සිටි ජනාධිපතිවරුන් ක්‍රියාකළේ කුරුඳුවත්තේ මාලිගාවලින් දුටු ශ්‍රී ලංකාවටය. ඒ නිසා රටේ ඈත පෙදෙස්වල ජන ජීවිතය ඔවුන්ට නොපෙනීම පුදුමයක් නොවේ. මන්දපෝෂණයෙන් පෙළෙන දරුවන් සිටිද්දී ඔවුන්ට මවුන්ට් එළිසබත් රෝහල තිබුණ ද මේ රටේ රෝගීන්ට සිදුවූයේ රජයේ රෝහලත් නැතිවීමයි. රටවැසියන් වන අපය අපෙන් අහිමිවූ සියල්ල ලබාගැනීමට නම් ශික්ෂණයෙන් ඒ සඳහා කටයුතු කිරීමට කදිම ආදර්ශයක් පෙන්වා දුන්නේ ද ඔබමය. ඒ ජය පැන්බීමට රතිඤ්ඤා කරලක්වත් පත්තු නොකිරීමෙනි. නීතිඥ ප්‍රජාව විශේෂයෙන් ඔවුන්ගෙන් උදුරාගත් අයිතීන් පාර්ලිමේන්තුවෙන් යළි ලබා ගැනීමටත් නීතිය මත පිහිටා රට කරවන තැනකට යොමු කිරීමත් ඔවුන්ගේ කාර්ය යි.
මේ පින්බිමේ වාසනාවට කුරුඳුවත්තේ කොටසකුත් තඹුත්තේගම කොටසකුත් එකතු වීමෙන් අපට පෙන්වා දෙන්නේ මේ රටට සැබෑ නිදහස මිළඟ මැතිවරණයෙන් ලබාගත යුතු බවයි. එය සැබෑවක් කිරීමට අප දේශපාලනික වශයෙන් සවිඤාණික වෙමු. ගෝල්ෆේස් පිටියේ රථවාහන දකිනවුන් දැන් කියන්නේ අපට කෑමබීම හෝ වෙනදේවල් අවශ්‍ය නොවේ.මේ හොරකම් අල්ලාගන්න. අප ගැසූ කතිරය සාධාරණ යැයි ඔවුන්ගේ මතය වන්නේ ඒ නිසාය. හෙට රටට නව රජයකට පෙළගැසෙමු.වත්මන් ජනාධිපතිවරයා පත්කරවීමට කැප වූ ජනමාධ්‍ය ඉතිරි කොටස ද කරනු ඇතැයි අපේක්ෂා කරමි.
මහාචාර්ය
අජන්තා හපුආරච්චි
