ශ්‍රී ලංකාව යනු සංචාරක කර්මාන්තය කෙරෙහි මහත් බලාපොරොත්තු දල්වා ඇති රාජ්‍යයෙකි. වත්මන් ආණ්ඩුවේ සංවර්ධන උපාය මාර්ග අතර ප්‍රමුඛ තැනක් ද ඊට ලබා දී තිබේ. අවම වශයෙන් වසරකට දසලක්ෂ හයක් සංචාරකයන් රටට ගෙන්වාගත හැකි නම්; අපට තෘප්තිමත් විය හැකි බව පුරෝකථනය වී ඇත. එහෙත් එබඳු සංචාරකයෝ පිරිසක් තවම ශ්‍රී ලංකාවට නොඑ‍ති. හේතුව කුමක් ද? රට දැන් සාමකාමී ය. යුද්ධයක් නැත. අන්තර්ජාතික සබඳතා අතින් ද සාර්ථක මට්ටමක පසුවන්නට ශ්‍රී ලංකාව සමත්වී ඇත. එසේ නම්; අඩුව ඇත්තේ කොතැන ද? ප්‍රචාරණය මදි ද? පහසුකම් අඩු ද?
අතීත ශ්‍රී ලංකාව විදේශිකයන් අතර ප්‍රකට වූයේ ඓතිහාසික රාජ්‍යයක් හැටියට ය. තව අතෙකින් තේ වැනි වගාවන් හා සුවදායී පරිසරයක් නිසා ය. එදා හෝටල් පහසුකම් මද වුව සංචාරකයන්ගේ පැමිණීම සීඝ්‍රයෙන් වර්ධනය විය. අද ප්‍රමාණවත් හෝටල් පහසුකම් තිබේ. එහෙත් සංචාරකයන්ගේ පැමිණීම සීඝ්‍රයෙන් වර්ධනය වන්නේ නැත. දකුණු ආසියානු කලාපයේ වෙනත් සංචාරක කලාප සමඟ තරග වැදීමට ද ශ්‍රී ලංකාවට සිදුවී ඇත. නූතන සංචාරක කර්මාන්තය හැම අතින්ම තරගකාරී ය. සිදුවිය යුත්තේ එම තරගයට උපායමාර්ගිකව මුහුණදීම ය. ඒ හැර වෙනත් විකල්පයක් නැත.
මෙරට හෝටල් සංසදයේ උත්සවයක ප්‍රධාන අමුත්තා ලෙසින් ඊට සහභාගී වූ අගමැති රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතා කියා සිටියේ සංචාරක කර්මාන්තය අපේ ආර්ථිකයේ කොඳු නාරටිය බවට පත් කළ හැකි බව ය. ඒ සඳහා ලෝක සංචාරක කර්මාන්තයේ නව ප්‍රවණතා හඳුනාගනිමින් මේ ක්ෂේත්‍රයට අවශ්‍ය පහසුකම් සැපයීමට ඉදිරිපත් වන බවද අගමැතිවරයා කියා සිටියේ ය. සංචාරක කර්මාන්තයේ නියුතු වෘත්තිකයන් දෙස බලනවිට මෙය ඉතා ශුභදායී ප්‍රකාශයකි. සංචාරක කර්මාන්තය කෙරෙහි රාජ්‍ය අංශයේ මෙතෙක් පැවැති දායකත්වය සතුටුදායක නැතැ’යි කිව හැකි ය. රජයේ ප්‍රධානීන් එය වටහාගැනීම සාධනීය තත්ත්වයකි.
මේ ක්ෂේත්‍රයේ නියුතු බොහෝ දෙනකුගේ අදහස වන්නේ හෝටල් ඉදිකිරීමෙන් පමණක් සංචාරක කර්මාන්තය දියුණු කළ හැකි බව ය. මාලදිවයින් ආර්ථිකයේ ප්‍රධාන ඉපැයීම් මාර්ග දෙක වන්නේ ධීවර කර්මාන්තය හා සංචාරක කර්මාන්තයයි. මාලදිවයිනෙහි ඩුබායිවල තරම් විශාල හෝටල් නැත. ඩුබායිවල ඇති නූතන පහසුකම් ද මාලදිවයිනෙහි නැත. එහෙත් විදේශ සංචාරකයෝ මාලදිවයිනට ආකර්ෂණය වෙති. එහි ඇති රහස අප විසින් ද විමර්ශනය කළ යුතුව තිබේ. එකිනෙක සංචාරක කලාප ස්වකීය විශේෂතා මත සංචාරකයෝ ඇදගනිති. එබඳු තැනකට යෑමේ හැකියාව ශ්‍රී ලංකාවට තිබේ.
විදේශීය සංචාරකයා සම්බන්ධයෙන් රටේ පැවැති ආකල්ප සුබදායක නැත. සංචාරක කර්මාන්තය නිසා සාංස්කෘතික ආක්‍රමණයක් සිදුවන බවට ද එයින් රටේ සමාජ පරිහානියක් සිදුවන බවට ද චෝදනා පැවැතිණි. මෙය කෙතරම් බලවත් ලෙස සිදුවූයේ ද යත්; පාසල් දරුවන් ලවා සංචාරක කර්මාන්තයේ අනිටු විපාක ගැන රචනා ලියැවිණි. මත් කුඩු වසංගතය, ඩිස්කෝ සංස්කෘතිය සංචාරකයන් ඔස්සේ මෙරටට පැමිණි බවට විවේචන එල්ල විය. අප සංචාරක කර්මාන්තය හෑල්ලුවට ලක්කරද්දී, නේපාලය, මාලදිවයින, සිංගප්පූරුව, තායිලන්තය වැනි රටවල් එය ආශිර්වාදයක් බවට පත්කරගත්හ. මෙයින් පෙනී යන්නේ සංචාරක කර්මාන්තය පිළිබඳ සුබවාදී අදහස් අපේ සමාජය තුළ ප්‍රචලිත කළ යුතු බවය.
රටේ පවතින උද්ඝෝෂණ හා වැඩවර්ජන සංචාරක කර්මාන්තයට අහිතකර ලෙස බලපා තිබේ. පසුගියදා පැවැති වැඩ වර්ජන රැල්ලට හසුවූ සංචාරකයෝ ශ්‍රී ලංකාව විවේචනය කළෝය. විශේෂයෙන් දුම්රිය වැඩ වර්ජන විදේශීය සංචාරකයන් කෙරෙහි බලපායි. දුම්රිය; සංචාරකයන් භාවිතා කරන ජනප්‍රිය ප්‍රවාහන මාධ්‍යයකි. පසුගිය කාලය තුළ එකපිට එක දුම්රිය වර්ජන ගණනාවක් පැවැත්විණි. දුර යන සීඝ්‍රගාමී දුම්රිය සඳහා ආසන වෙන් කරවාගෙන සිටි සංචාරකයෝ මෙයින් බලවත් පීඩාවට පත්වූහ. ඔවුන්ගේ මුළු සංචාරයම එයින් අවුල්වී යන්නට ඇත. මේ සංචාරකයෝ තමන්ගේ රට තුළ ඒවා ප්‍රචාරය කරති.
අගමැති රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතා හොටෙල් සංසද උත්සවයේදී තවත් වැදගත් පොරොන්දුවක් ලබාදී ඇත. එනම්; මෙරට අභ්‍යන්තර ගුවන් සේවා දියුණු කිරීමට පියවර ගන්නා බවය. මඩකළපුව, පලාලි, අම්පාර, ත්‍රිකුණාමලය, ගාල්ල යන ප්‍රදේශ කේන්ද්‍රකරගත් අභ්‍යන්තර ගුවන් තොටුපොළ ගණනාවක් තිබේ. නේපාලය වැනි රටවල් සංචාරකයන් ආකර්ෂණය කර ගැනීම සඳහා අභ්‍යන්තර ගුවන් සේවාව හොඳින් යොදාගනී. අපේ මත්තල ගුවන් තොටුපොළ කොළඹ - කටුනායක ගුවන් තොටුපොළ හැරුණුකොට තවත් ජාත්‍යන්තර ගුවන් තොටක් ලෙස දියුණු කළ හැකිය. ගුවන් සේවාව සංචාරක කර්මාන්තයේ ප්‍රධාන සාධකයක් ලෙස පවතී. එබැවින් ගුවන් සේවා දියුණු කිරීම අනිවාර්ය විය යුතුය.
රටට එන සංචාරකයන් ඉපැයීම අතින් වර්ග කළහොත් දින කිහිපයක් තුළ ඇ. ඩො. 2000 – 3000 වියදම් කරන අය සිටිති. තව පිරිසක් ඇ. ඩො. 1000 – 1500 වියදම් කරති. තවත් පිරිසක් දින කිහිපයක් තුළ ඇ. ඩො. 200ට අඩුවෙන් වියදම් කරති. සංචාරකයන්ගේ ස්වභාවය හා වියදම් කිරීමේ හැකියාව විවිධාකාරවේ. එහෙත් මේ සියලු දෙනාටම ගෞරවණීය ලෙස සැලකීමත් හොඳින් පිළිගැනීමත් සිදුවිය යුතුය. අපේ රටේ එවැන්නක් දකින්නට නැත. මුදල් හැකියාවෙන් වැඩි යහමින් වියදම් කරන සංචාරකයන් සඳහා ඕනෑවටත් වඩා ගරුකරන අපේ ඇත්තෝ අඩු වියදම් සහිත අය නොසලකා හරිති. එය සංචාරක කර්මාන්තයට සුදුසු දෙයක් නොවේ.
සංචාරක කර්මාන්තය දියුණු කිරීම සඳහා හෝටල් කළමනාකරණය විධිමත් ලෙස ඉගැන්වීමේ ක්‍රමයක් ද සැකසිය යුතු බව රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතා පෙන්වා දී ඇත. දැනට හොටෙල් කළමනාකරණය උගන්වන ආයතන ගණනාවක් ඇතත්; ක්ෂේත්‍රයට අවශ්‍ය වෘත්තිකයන් ඒවා මගින් ප්‍රමාණවත් ලෙස පුහුණු කරන බවක් පෙනෙන්නට නැත. මේ අඩුව පියවා ගත යුතු බව අගමැතිවරයා පෙන්වා දෙයි. සංචාරක කර්මාන්තය ලෝකයේ හොඳම ආදායම් මාර්ගයක් වන බැවින් පුහුණුව ආයෝජනයක් ලෙස සැලැකිය හැකි ය. විධිමත් පාසලකින් ලබා ගත් පුහුණුවකට විදේශ රැකියා සපයාගත හැකිය. ලෝකයේ ප්‍රකට සංචාරක කලාපවල මේ ක්ෂේත්‍රයේ පුරප්පාඩු විශාල ප්‍රමාණයක් ඇති බව පෙනෙයි.
සංචාරක ක්ෂේත්‍රය රටේ ආර්ථිකයේ ප්‍රධාන ඉපැයීම මාර්ගයක් හැටියට පත්කරගත හැකි සාධක ගණනාවක් අප සතුය. සිදුවිය යුත්තේ ඒවා නිවැරැදි ලෙස භාවිත කිරීමය.
නව අදහස දක්වන්න